Dziękujemy Ci, Matko, że przyprowadziłaś nas tutaj, pod krzyż, gdzie wciąż jeszcze słychać ostatnie Jego słowa: Oto syn Twój. Oto Matka Twoja.
W tym testamencie Serca Boga-Człowieka zaczęliśmy z martwych powstawać. Jego Golgota stała się naszym Betlejem. A Twoje Niepokalane Serce, Matko, przyjęło w miłości współcierpienie z Synem i zmęczenie nami – przybranymi dziećmi. Oto Matka, oto Matka nasza, Matka twoja, moja.
Matko, pozwól nam tutaj być, i tu, pod krzyż, powracać zawsze kiedy chcesz nam powiedzieć: popatrz w swoje wnętrze i popraw, jeszcze i to popraw, patrząc na Jego Serce.