Książę niezłomny, święty Kazimierzu, Królewski synu i chlubo ojczyzny, Jesteś jak gwiazda, która zajaśniała Nad naszą ziemią.
Żyjąc na świecie, ale nie dla świata, Wybrałeś drogę pokornej miłości Wiedząc, że tylko w Bogu jest wesele I pełnia szczęścia.
Jakże jest trudno wzgardzić zaszczytami I w głębi serca pozostać ubogim; Jakże niełatwo wśród młodości pokus Zachować czystość!
Naucz nas, książę, szukać woli Pana I czułą matkę znajdować w Maryi; Ona niech raczy oba twe narody Ogarnąć płaszczem.
Módl się za nami, święty królewiczu, Bo chcemy z tobą w niebieskiej ojczyźnie Pieśnią wdzięczności wielbić Boga w Trójcy Przez wszystkie wieki. Amen.
Św. Kazimierzu módl się za nami, abyśmy zajmując się sprawami tego świata przybliżali się do życia wiecznego.
Żyjąc na świecie, ale nie dla świata, Wybrałeś drogę pokornej miłości Wiedząc, że tylko w Bogu jest wesele I pełnia szczęścia.
Jakże jest trudno wzgardzić zaszczytami I w głębi serca pozostać ubogim; Jakże niełatwo wśród młodości pokus Zachować czystość!
Naucz nas, książę, szukać woli Pana I czułą matkę znajdować w Maryi; Ona niech raczy oba twe narody Ogarnąć płaszczem.
Módl się za nami, święty królewiczu, Bo chcemy z tobą w niebieskiej ojczyźnie Pieśnią wdzięczności wielbić Boga w Trójcy Przez wszystkie wieki. Amen.
Św. Kazimierzu módl się za nami, abyśmy zajmując się sprawami tego świata przybliżali się do życia wiecznego.